Wala pa ring pinagkaiba ito sa nakaraang gabi. Minsan parang gusto ko nang maniwala sa sumpa. Hay... Sabi nila wag daw mag-isip ng negative. E pucha namang buhay 'to! Paanong hindi ka naman mawawalan ng pag-asa. Paano namang makakapag-isip ka pa ng maganda. Kung wala na sayo ang lahat. Para kang bato, nag-iisa,.. umulan man o umaaraw. Talagang pagod na ko. Kahit anung oras, pede na kong mawala sa mundong 'to.
Sana mamamatay akong nakangiti...
No comments:
Post a Comment